Jest to podstawowy sposób diagnostyki obrazowej ślinianek. Wykonuje się je zawsze po zgłoszeniu przez pacjenta bolesności lub powiększania ślinianek podżuchwowych lub przyusznych.

W badaniu ocenie podlegają:

• wielkość ślinianek
• echogeniczność miąższu – obecne zmiany patologiczne, jak np. torbieli, zwapnień, guzków.
• szerokość przewodów wyprowadzających ślinianek, a w przypadku stwierdzenia ich poszerzenia diagnostyka pod kątem obecności kamieni wewnątrzprzewodowych
• obecność i rozmiary węzłów chłonnych szyi

PRZYGOTOWANIE DO BADANIA

U mężczyzn wskazane jest zgolenie brody. Od kobiet nie wymaga się specjalnego przygotowania.

WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA

• Zmiana konsystencji przy badaniu palpacyjnym
• Powiększenie gruczołów ślinowych niewiadomego pochodzenia
• Bolesność ślinianek i zmiany toczące się w pobliżu ślinianek
• Powiększenie obwodu szyi
• Uczucie duszności
• Objawy nadczynności oraz niedoczynności gruczołu tarczowego
• Deformacja szyi z wyczuwalnym guzem
• Podejrzenie powiększenia węzłów chłonnych
• Inne