Jest to podstawowy sposób diagnostyki obrazowej ślinianek. Wykonuje się je zawsze po zgłoszeniu przez pacjenta bolesności lub powiększania ślinianek podżuchwowych lub przyusznych.

W badaniu ocenie podlegają:

  • wielkość ślinianek
  • echogeniczność miąższu – obecne zmiany patologiczne, jak np. torbieli, zwapnień, guzków.
  • szerokość przewodów wyprowadzających ślinianek, a w przypadku stwierdzenia ich poszerzenia diagnostyka pod kątem obecności kamieni wewnątrzprzewodowych
  • obecność i rozmiary węzłów chłonnych szyi

PRZYGOTOWANIE DO BADANIA

U mężczyzn wskazane jest zgolenie brody. Od kobiet nie wymaga się specjalnego przygotowania.

WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA

  • Zmiana konsystencji przy badaniu palpacyjnym
  • Powiększenie gruczołów ślinowych niewiadomego pochodzenia
  • Bolesność ślinianek i zmiany toczące się w pobliżu ślinianek
  • Powiększenie obwodu szyi
  • Uczucie duszności
  • Objawy nadczynności oraz niedoczynności gruczołu tarczowego
  • Deformacja szyi z wyczuwalnym guzem
  • Podejrzenie powiększenia węzłów chłonnych
  • Inne